Dendryt - definicja

Dendryt to rozgałęziona wypustka neuronu, która zwęża się ku końcowi. Nazwa „dendryt” pochodzi od greckiego słowa oznaczającego drzewo, co odzwierciedla jego kształt. Dendryt jest pokryty receptorami synaptycznymi i odpowiada za odbieranie sygnałów z innych neuronów. Zasada mówi, że im większa powierzchnia dendrytu, tym więcej informacji jest w stanie odebrać. Niektóre dendryty mają dodatkowe wyrostki, zwane kolcami dendrytycznymi, które zwiększają powierzchnię synaptyczną. Kształt dendrytów może się różnić w zależności od rodzaju neuronu i zmieniać się w trakcie życia komórki nerwowej. Ich struktura zwykle odzwierciedla sposób, w jaki dany neuron przetwarza przychodzące informacje.