Amnezja dysocjacyjna - definicja

Jest to zaburzenie polegające na nasilonej utracie pamięci, która nie ma przyczyn organicznych i dotyczy głównie bieżących, istotnych wydarzeń, koncentrując się wybiórczo na sytuacji urazowej. Utrata pamięci zazwyczaj trwa od 1 do 2 dni, choć jej zakres i intensywność mogą się zmieniać. Wyróżnia się różne wzory tej niepamięci, takie jak zlokalizowana, selektywna, uogólniona, ciągła i usystematyzowana. Zaburzenie pojawia się zazwyczaj nagle, zwykle w wyniku stresujących doświadczeń, a pacjent może przejawiać skłonność do błąkania się. Może występować jednorazowo lub cyklicznie. Zjawisko to dotyka znacznie częściej kobiet, zwłaszcza młodszych, z czego część pacjentek doświadczyła w przeszłości traumy na tle seksualnym.