Dysonans Poznawczy – twórcą tego pojęcia jest Leon Festinger, który jako jeden z pierwszych, w 1957 roku opisał to zjawisko. Badania nad dysonansem prowadzone są do dzisiejszego dnia, a teoria dysonansu poznawczego zaliczana jest do najważniejszych teorii z zakresu psychologii społecznej. Dysonans poznawczy to stan nieprzyjemnego napięcia psychicznego, który występuje w sytuacji pojawienia się co najmniej dwóch niezgodnych ze sobą elementów poznawczych.Elementy te to m.in. twierdzenia, sądy, myśli, oceny, postawy, informacje, zachowania, zasady itp. Redukowanie dysonansu może nastąpić poprzez: przeformułowanie znaczenia jednego z elementów, które ze sobą kolidują. Dla przykładu palacz, który uważa, że poza papierosami jest wiele innych szkodliwych rzeczy. Zmienia w tym znaczenie słowa “szkoldiwy” na niewywołujące silnego dysonansu. Zmianę jednego z elementów, które nie są ze sobą zgodne, np. palacz, który dowiaduje się, że palenie jest szkodliwe, może albo rucić palenie, albo odrzucić myśli o szkodliwości nałogu. Dodanie nowego elementu poznawczego. Dla przykładu palacz, który twierdzi, że palenie na świeżym powietrzu niweluje szkodliwość dymu papierosowego.
Cecha psychiczna
Możliwa do jednoznacznego określenia, stosunkowo trwała właściwość zachowania danej osoby,