Dysonans Poznawczy – twórcą tego pojęcia jest Leon Festinger, który jako jeden z pierwszych, w 1957 roku opisał to zjawisko. Badania nad dysonansem prowadzone są do dzisiejszego dnia, a teoria dysonansu poznawczego zaliczana jest do najważniejszych teorii z zakresu psychologii społecznej. Dysonans poznawczy to stan nieprzyjemnego napięcia psychicznego, który występuje w sytuacji pojawienia się co najmniej dwóch niezgodnych ze sobą elementów poznawczych.Elementy te to m.in. twierdzenia, sądy, myśli, oceny, postawy, informacje, zachowania, zasady itp. Redukowanie dysonansu może nastąpić poprzez: przeformułowanie znaczenia jednego z elementów, które ze sobą kolidują. Dla przykładu palacz, który uważa, że poza papierosami jest wiele innych szkodliwych rzeczy. Zmienia w tym znaczenie słowa “szkoldiwy” na niewywołujące silnego dysonansu. Zmianę jednego z elementów, które nie są ze sobą zgodne, np. palacz, który dowiaduje się, że palenie jest szkodliwe, może albo rucić palenie, albo odrzucić myśli o szkodliwości nałogu. Dodanie nowego elementu poznawczego. Dla przykładu palacz, który twierdzi, że palenie na świeżym powietrzu niweluje szkodliwość dymu papierosowego.
Dekompensacja psychotyczna
Krótkotrwałe, tymczasowe, pojawiające się najczęściej w sytuacjach kryzysowych zaburzenie przystosowawcze